تحلیل فضاهای سبز شهری از نظر مکانیابی (نمونه موردی: منطقه 5 تهران)

در این پژوهش سعی شده به تبیین شاخص های اصلی و موثر در بحث ارزیابی و بررسی پراکندگی توزیع فضایی و مکان یابی مناسب فضای سبز شهری منطقه 5 پرداخته شود . جهت انجام این تحقیق از روش میدانی ، پیمایشی و همچنین جهت گرد آوری اطلاعات از روش اسنادی ، کتابخانه ای و توزیع پرسشنامه استفاده شده است . با توجه به جامعه آماری منطقه 5 ، جهت تعیین حجم نمونه آماری از فرمول کوکران استفاده و حجم نمونه براساس این فرمول 384 نفر می باشد . روش های آماری مورد استفاده در این پژوهش استفاده از نرم افزار spss و تحلیل عاملی kmo و آزمون بارتلت می باشد . با توجه به اینکه تحلیل عاملی kmo برابر 7/0 و نزدیک به 1 می باشد حجم نمونه کافی بوده که بر اساس تحلیل عاملی بدست آمده اثرات مثبت تحلیل فضاهای سبز شهری به طور کلی 74% و میزان اثرات منفی 26% می باشد لذا می توان نتیجه گرفت اکثر شهروندان منطقه 5 به افزایش فضای سبز شهری تمایل داشته و رای مثبت داده اند ، از این منظر در حوزه برنامه ریزی فضای سبز نکات مهمی نظیر زیبا شناختی ، ایمنی دسترسی ، رفاه ، آسایش ، دسترسی آسان برای معلولان ، کودکان ، سالمندان ، نوع معماری ، دوری از مزاحمت های گوناگون نظیر : صدا و آلودگی را می بایست مد نظر قرارداد . مکان یابی نادرست درنهایت منجر به ایجاد ناهنجاری هایی از جمله : استفاده کم کاربران از فضای سبز ایجاد شده ، عدم تعاملات اجتماعی مناسب ، مشکلات در نگهداری و مدیریت فضای سبز و آشفتگی در سیمای شهر خواهد شد و می توان عنوان کردکه تخصیص فضای سبز مناسب و استاندارد و توزیع و پراکنش بر اساس تراکم جمعیت و مطابق با سرانه مطلوب و استاندارد در جهت کاستن از آلودگی هوا و استفاده شهروندان در جهت رفاه و آسایش و سلامتی روحی و جسمی آنان در محیط های شهری امری است لازم و حیاتی که در مکان یابی ، طراحی و برنامه ریزی آن باید دقت لازم نمود.